ANNE OLMASAYDIM EĞER;

Hamileliğimde doksanlı kilolara ulaşıp kendi alanımda bir rekoru kıramayacaktım.

O küçücük ellerle yapılmış bir karton parçasının bu kadar değerli olabileceğini bilemeyecektim.

Su almak için buzdolabını açtığımda kumandayı buzdolabına koyacak kadar kendimden geçmeyecektim.

Birinin canı yandığında ötekininde bu acıyı hissedebileceğini hiçbir zaman bilmeyecektim.

Gece yarısı gözü kapalı emzirme ,alt değiştirme yeteneğini kazanamayacaktım.

Bir insanın gaz çıkarması beni bu kadar mutlu etmeyecekti.

Babanla belki daha az kavga edecektim ama sevginin evlat denilen başka bir boyutuna geçemeyecektim.

Sevginin böylesine karşılıksız olanını tadamayacaktım.

Annemi daha iyi anlayamayacaktım.

Geceleri kesintisiz uyuyacak,haftasonları sabah istediğim saatte uyanacaktım ama uyandığımda yanağıma konmuş minik ellerin sıcaklığını hissedemiyecektim.

Çantamda sürekli ıslak mendil ,bez ,oyuncak taşımayacaktım.

Acıyı geçiren öpücüğün gücüne inanmayacaktım.

39 derece ateş benide yakıpkavurmayacaktı.

Sen olmasaydın eğer yaşamın karmaşıklığını unutup tekrar basit yaşamayı öğrenemeyecektim.Sen olmasaydın eğer ben asla ANNE olamayacaktı.

Bir bebek doğduğunda bir annede doğarmış.

2 sene önce bugün kucağıma aldığımda seni yeniden doğdum annem.

İyiki doğdun benim meleğim...